Citaten in APA

Regelmatig zie je in scripties of papers citaten terugkomen. Je hebt dan tekst letterlijk overgenomen uit een andere bron en plaats die tekst (met een correcte APA-bronvermelding erbij) in je eigen tekst. Dat is toegestaan zolang je het citaat maar op de juiste manier opmaakt en er een bronvermelding bij zet. Wat is precies de opmaak voor citaten volgens APA? We laten het je zien aan de hand van een paar voorbeeld-citaten.

De betekenis van een citaat is als volgt: je neemt een tekstfragment (een woord, zinsnede, een zin of een langere tekst) woord voor woord over uit een andere bron. Een citaat verschilt van een parafrase, waarbij je informatie uit een andere bron overneemt maar wel naar je eigen woorden vertaalt.
Bij citaten en parafrases is altijd een bronvermelding nodig, omdat je de tekst uit een andere bron hebt overgenomen. Hiervoor houd je de APA-bronvermelding aan.

Als je een citaat in APA overneemt, dan houd je daarbij de volgende opmaakregels aan:

• Zet citaten van minder dan 40 woorden tussen dubbele aanhalingstekens.

• Maak citaten van 40 woorden of meer op als blokcitaat. Zet het citaat tussen witregels, spring bij elke regel van het citaat in met een tab en gebruik geen aanhalingstekens.

• Zet onderaan het citaat een verwijzing in de tekst naar de bron. Noem daarbij de auteur, het publicatiejaar en het paginanummer (of de paginanummers) van het citaat.

• Vermeld de bron van het citaat ook in de literatuurlijst achterin je scriptie of paper. Doe dit volgens de APA-stijl.

Tip: gebruik onze gratis APA-generator om automatisch de juiste bronvermelding aan te maken voor elke bron in de literatuurlijst. Na het invullen van een aantal gegevens per bron komt hier automatisch de correcte APA-bronvermelding uit rollen.

Een citaat van minder dan 40 woorden ziet er opgemaakt bijvoorbeeld als volgt uit:

Het is beter om persberichten in de e-mailtekst te zetten dan om ze als bijlage aan een e-mail toe te voegen, omdat “journalisten in de grote hoeveelheid e-mails liever snel zien wat de boodschap is” (De Loog, 2019, p. 16).

Een andere mogelijkheid is om de naam van de auteur in de lopende tekst (vóór het citaat) te zetten. Dan spreek je van een narratieve verwijzing. Dat ziet er bijvoorbeeld zo uit:

Het is beter om persberichten in de e-mailtekst te zetten dan om ze als bijlage aan een e-mail toe te voegen. De Loog (2019) noemt daarvoor als reden dat “journalisten in de grote hoeveelheid e-mails liever snel zien wat de boodschap is” (p. 16).

Een citaat van 40 of meer woorden maak je op deze manier op:

Onderzoek wijst uit dat het beter is om persberichten in de e-mailtekst te zetten dan om ze als bijlage aan een e-mail toe te voegen. Hierover schrijft De Loog (2019) het volgende:

Uit onderzoek blijkt dat journalisten in de grote hoeveelheid e-mails liever snel zien wat de boodschap is. Het kost hen extra tijd om de bijlage te openen. Ook al lijkt dat maar een kleine moeite, zo’n 75% van de journalisten geeft aan een persbericht al weg te klikken als de inhoud van het bericht niet uit de e-mail zelf, maar enkel uit de bijlage blijkt. (p. 16)

Noem je de auteur niet in de tekst vóór het citaat? Dan vermeld je de complete bron tussen haakjes. Dat ziet er bijvoorbeeld als volgt uit:

Steeds meer jongeren vergelijken zichzelf met anderen door de komst van social media. Dat blijkt ook uit dit citaat:

Sociale vergelijking wordt een steeds groter probleem onder jongeren. Zij zien op social media alleen de positieve en mooie aspecten van het leven van een ander, en denken daardoor dat het leven van anderen alleen maar mooie kanten heeft. Zeker als jongeren van nature onzeker zijn of depressieve gevoelens hebben, kan die sociale vergelijking ervoor zorgen dat ze zich minder goed over zichzelf voelen. (Peters, 2019, p. 115)

Bestaat het blokcitaat uit meerdere paragrafen? Dan laat je iedere eerste zin van de volgende alinea inspringen.

Heeft de bron waarnaar je verwijst geen paginanummers, bijvoorbeeld omdat je naar een webpagina verwijst? Gebruik dan een alternatieve benoeming van de vindplaats. Dat is bijvoorbeeld een hoofdstuktitel, een paragraafnummer of de tijdstempel van een YouTube-video of podcast waar je naar verwijst.

Dat ziet er bijvoorbeeld zo uit:

• (Levelt, 2020, Resultaten)

• (Merels, 2016, par. 5)

• (Sterk, 2022, 05:23) = tijdstempel

In principe is de betekenis van een citaat dat je tekst uit een andere bron woord voor woord overneemt. Toch is het soms nodig of handig om minimale aanpassingen aan geciteerde tekst te doen. 

De volgende aanpassingen aan een citaat zijn volgens APA toegestaan:

• Je mag een hoofdletter bij het eerste woord van een citaat in een kleine letter veranderen als het op die manier beter in jouw zin past.

• Je kunt het leesteken aan het eind van het citaat veranderen of weglaten als het citaat daarmee beter op de tekst aansluit.

• Je mag woorden, een zinsdeel of complete zinnen weglaten als die onbelangrijk zijn voor jouw tekst, mits je … gebruikt om het weggelaten deel te markeren. Dit mag uiteraard alleen als je daarmee niet de betekenis van bepaalde zinnen (in jouw voordeel) verandert.

• Je kunt een bepaald woord of zinsdeel extra benadrukken door die tekst cursief te maken. Zet dan achter de cursief gemaakte tekst “[nadruk toegevoegd]” (tussen blokhaken dus).

• Kom je een fout in een citaat tegen, bijvoorbeeld een spelfout? Dan mag je deze verbeteren, mits je achter de fout het woord “sic” schuingedrukt en tussen blokhaken zet.

• Je mag een verduidelijking achter een woord of zinsdeel toevoegen, als je dit tussen blokhaken (dus [ en ]) doet. Met die blokhaken geef je aan dat deze informatie geen onderdeel is van het originele citaat.

In onze kennisbank hebben we nog veel meer artikelen staan over de APA-stijl en correcte bronvermeldingen. Lees bijvoorbeeld ook onze artikelen over deze onderwerpen om nog meer te weten te komen over de juiste vermeldingswijze voor bronnen:

• verwijzingen in tekst;

• APA-bronvermelding boeken;

• APA-bronvermelding internetbronnen;

• APA-bronvermelding artikelen;

• APA-literatuurlijst;

• parafraseren.